ఢిల్లీని తలదన్నే రాజధాని

Published at: 01-05-2014 07:29 AM

హైదరాబాద్ లేదనే నిరాశ వద్దద.. కొత్త రాజధానిని హార్డ్‌వేర్ క్యాపిటల్‌గా తీర్చిదిద్దుకుందాం
సీమాం«ద్రులకు నరేంద్ర మోదీ భరోసా.. టీడీపీ- బీజేపీ కూటమికి పట్టం కట్టాలని విన్నపం
సీమాంధ్ర నిర్మాణం కోసం చంద్రబాబు సీఎం కావాలి.. ఢిల్లీలో బలమైన ప్రభుత్వంతోనే కలలు సాకారం
స్కామాంధ్రా.. స్వర్ణాంధ్రా?.. ఏది కావాలో మీరే నిర్ణయించుకోండి.. తిరుపతి సభలో ప్రజలకు పిలుపు

(తిరుపతి - ఆంధ్రజ్యోతి)'యావత్ భారతదేశంలో ప్రభుత్వ ఏర్పాటు కోసం ఎన్నికలు జరుగుతున్నాయి. సీమాంధ్రలో మాత్రం... ఒక రాష్ట్ర నిర్మాణాన్ని నిర్దేశించే ఎన్నికలు జరుగుతున్నాయి. సోదర సోదరీమణులారా... మీరే ఆలోచించండి! సీమాంధ్రను స్కామాంధ్రగా మార్చే వారిని ఎన్నుకుంటారా? లేక... స్వర్ణాంధ్రగా మార్చే వారిని ఎన్నుకుంటారా?'' అని బీజేపీ ప్రధానమంత్రి అభ్యర్థి నరేంద్ర మోదీ ఆంధ్రప్రదేశ్ ప్రజలను సూటిగా ప్రశ్నించారు. కొత్త రాష్ట్ర భవిష్యత్తు భవ్యంగా ఉండాలన్నా, అభివృద్ధి దివ్యంగా సాగాలన్నా చంద్రబాబు ముఖ్యమంత్రి కావాలన్నారు. కేంద్రంలో ఎన్డీయే ప్రభుత్వం ఏర్పాటు కావాలని పేర్కొన్నారు. బుధవారం రాత్రి తిరుపతిలో జరిగిన బహిరంగ సభలో నరేంద్ర మోదీ పాల్గొన్నారు. మోదీ, చంద్రబాబు, పవన్ కల్యాణ్ ఒకే వేదికను పంచుకున్నారు. బాధ్యత, జవాబుదారీతనంగల నేతగా... సీమాంధ్ర అభివృద్ధి కోసం ఇచ్చిన హామీలన్ని నెరవేర్చుతానని నరేంద్ర మోదీ ఉద్ఘాటించారు. "బీహార్‌లో ఎన్నికల ప్రచారం ముగించుకుని ఈ పవిత్రమైన భూమిపై అడుగుపెట్టాను. నా కళ్లముందు తిరుమల వెంకటేశ్వర స్వామిని చేర్చుకునే కాలిబాట భవ్యంగా కనిపిస్తోంది.

గోవింద నామస్మరణ వినిపిస్తోంది'' అంటూ తన ప్రసంగాన్ని మొదలుపెట్టారు. "మీ ముందు రెండు మార్గాలున్నాయి. సీమాంధ్ర కావాలా? స్కామాంధ్ర కావాలా? సీమాంధ్ర స్వర్ణాంధ్రగా కావాలంటే చెప్పండి! నేను మీతోనే ఉంటాను. మీ కోసం ఏమైనా చేస్తాను'' అని మోదీ పేర్కొన్నారు. 'స్కామాంధ్ర' నేతల వైపు ఏమా త్రం మొగ్గు చూపినా ప్రమాదమేనన్నారు. అప్పుడు ఢిల్లీ ప్రభుత్వం ఎంత మేలు చేసినప్పటికీ... ప్రజలకు చేరదని హెచ్చరించారు. "చంద్రబాబు హైదరాబాద్‌ను ఎంతో అభివృద్ధి చేశారు. అలాంటి హైదరాబాద్‌ను వదలడమంటే తల్లిని వదిలి బిడ్డ రావడమే. సీమాం«ద్రుల్లో ఒక బాధ ఉంది. భవిష్యత్తు ఏమవుతుందోననే ఆందోళన ఉంది. అయినా.. నిరాశ పడొద్దు'' అని మోదీ భరోసా ఇచ్చారు. 50 ఏళ్ల క్రితం మహారాష్ట్ర నుంచి గుజరాత్ విడిపోయినప్పటి పరిస్థితులను గుర్తుకు తెచ్చారు. "గుజరాత్ వద్ద సంపదలేదు, నదులు లేవు, ఖనిజాలు లేవు, ఎడారి మాత్రమే ఉంది! గుజరాత్ ఖేల్ ఖతం... అని 50 ఏళ్ల క్రితం అంతా వ్యాఖ్యానించారు. కానీ... ఇప్పుడు గుజరాత్‌ను చూడండి. అభివృద్ధి విషయంలో గుజరాత్‌ను మించిన శక్తి సామర్థ్యాలు, నైపుణ్యం సీమాం«ద్రుల్లో ఉన్నాయి. తెలుగు వారి కష్టం వల్ల మా రాష్ట్రంలోని సూరత్ వెలుగుతోంది. అందుకే చెబుతున్నా... మీకు నిరాశ వద్దు! మీకు హామీలు ఇచ్చేందుకు కాదు, భరోసా ఇచ్చేందుకే వచ్చాను'' అని మోదీ ఉద్ఘాటించారు.

ప్రగతి ప్రణాళిక సిద్ధం...
సీమాంధ్ర అభివృద్ధికి సంబంధించి తన మస్తిష్కంలో ప్రణాళికలు సిద్ధంగా ఉన్నాయని మోదీ వివరించారు. సీమాంధ్రలో టీడీపీ-బీజేపీ, ఢిల్లీలో ఎన్డీయే సర్కారు ఏర్పడిన తర్వాత వాటిని అమలు చేస్తామన్నారు. "నావీ, చంద్రబాబువీ అభివృద్ధి ఆలోచనలే. చంద్రబాబు హైదరాబాద్‌ను సైబర్ సిటీగా మార్చారు. బ్రాండ్ హైదరాబాద్‌ను నిర్మించారు. అలాంటి హైదరాబాద్‌ను వదలి రావడం కష్టమే! కానీ... సీమాంధ్రను మనం హార్డ్‌వేర్ రాజధానిగా మార్చలేమా? పెట్రోలియం ఉత్పత్తుల తర్వాత దేశం అత్యధికంగా దిగుమతి చేసుకునేది ఎలక్ట్రానిక్ వస్తువులనే. సీమాంధ్రలో వాటిని తయారు చేయలేమా? మొబైల్ ఫోన్లు, ల్యాప్‌టాప్‌లు ఉత్పత్తి చేయలేమా? మన యువకుల్లో శక్తి ఉంది. నైపుణ్యం ఉంది. ప్రపంచం అవసరాలను తీర్చుదాం. బాబు ఈ దిశగా చొరవ తీసుకుంటే, నేను సహకరిస్తాను'' అని పేర్కొన్నారు.

ఢిల్లీ చిన్నబోయేలా రాజధాని
దేశ రాజధాని ఢిల్లీ సైతం చిన్నబోయేలా సీమాంధ్ర రాజధాని నిర్మించుకుందామని నరేంద్ర మోదీ పిలుపునిచ్చారు. "గుజరాత్ విడిపోయినప్పుడు రైతులు ఉదారంగా భూములు ఇచ్చారు. మేం కొత్త రాజధాని నగరమైన గాంధీనగర్‌ను నిర్మించుకున్నాం. పదేళ్ల క్రితం ఏర్పాటైన... గిరిజన ప్రాంతమైన, అది బీమారు రాష్ట్రాల నుంచి ఏర్పడిన ఛత్తీస్‌గఢ్‌లో మా బీజేపీ ముఖ్యమంత్రి రమణ్‌సింగ్ 'న్యూ రాయ్‌పూర్'ను అద్భుతంగా నిర్మించారు. కొత్త ప్రభుత్వం ఏర్పాటయ్యాక చంద్రబాబు ఒక బృందాన్ని ఏర్పాటు చేయాలి. ప్రపంచంలో అనేక దేశాల్లో కొత్తగా స్మార్ట్ నగరాలు ఏర్పాటయ్యాయి. అలాంటి స్మార్ట్ నగరం ఇక్కడా ఏర్పడాలి. సీమాంధ్ర కొత్త రాజధాని ఎలా ఉండాలంటే... ఢిల్లీ కూడా దాని ముందు చిన్నబోవాలి'' అని మోదీ పేర్కొన్నారు. "గోవిందుడి పవిత్ర భూమి నుంచి మొత్తం సీమాంధ్ర ప్రజలను కోరుతున్నాను. ఇవి ముఖ్యమంత్రిని, సర్కారును ఏర్పాటు చేసే ఎన్నికలు కావు. సీమాంధ్రను నిర్మించుకునే ఎన్నికలు. మీరు మంచి నిర్ణయం తీసుకోకుండా... సీమాంధ్రను స్కామాంధ్రగా మార్చే వారి చేతికి ఇస్తే ఢిల్లీ ప్రభుత్వం ఏమీ చేయలేదు. సీమాంధ్ర అసెంబ్లీలో టీడీపీ-బీజేపీ పూర్తి మెజారిటీ ఇవ్వండి. ఎంపీ సీట్లన్నీ గెలిపించండి. సీమాంధ్ర నెంబర్ వన్ అవుతుందో, లేదో చూడండి!'' అని నరేంద్ర మోదీ పేర్కొన్నారు. సీమాంధ్రలో ప్రభుత్వం ఏర్పాటుకు కాదు... సీమాంధ్రను నిర్మించుకోవడానికి చంద్రబాబును సీఎం చేయాలన్నారు. సీమాంధ్రకు మొత్తం దేశానికి విద్యుత్తు ఇచ్చే శక్తి సామర్థ్యాలు, వనరులు ఉన్నాయని మోదీ పేర్కొన్నారు. "ఢిల్లీ సర్కారుకే గనుక సత్తా ఉంటే... కేవలం సీమాంధ్రలోని కేజీ బేసిన్‌లోని ఇంధన వనరులతోనే మొత్తం దేశానికి కరెంటు ఇవ్వగలదు. విద్యుత్ రంగంలో దేశం స్వయం సమృద్ధి సాధించేది. గుజరాత్‌లో పెట్రోలియం యూనివర్సిటీ ఉంది. సీమాంధ్ర యువత కావాలంటే అక్కడ అడ్మిషన్ తీసుకోవచ్చు.

మా రాష్ట్ర తలుపులు తెరిచి ఉంచుతాం. సీమాంధ్రలోనూ గ్యాస్, పెట్రోలియం ఉత్పత్తులను సంపూర్ణంగా వినియోగించుకోండి. సీమాంధ్ర సముద్ర తీరమే... సంపన్నతకు బాటలు వేస్తుంది. భారత వికాసానికీ బాటలు వేస్తుంది'' అని మోదీ పేర్కొన్నారు. మొత్తం ప్రపంచ ఆర్థిక వ్యవస్థ తూర్పు దిశగా పయణిస్తోందని... సీమాంధ్రలోని తూర్పు తీరం ఈ వికాసానికి కేంద్రంగా మారే అవకాశముందని చెప్పారు. 'అలా చేసే అవకాశం మాకివ్వండి. చేసి చూపిస్తాం' అని మోదీ ఉద్ఘాటించారు. విశాఖ ఉక్కును దేశ విదేశాలకు ఎగుమతి చేయవచ్చునన్నారు. రక్షణ నౌకలను నిర్మించుకునే అవకాశం ఉందన్నారు. ఆంధ్రప్రదేశ్‌లో జరుగుతున్న రైతుల ఆత్మహత్యల గురించి మోదీ ప్రస్తావించారు. రాయలసీమకు నీటి కష్టాలున్నాయన్నారు. రైతులకు నీళ్లు లభిస్తే మట్టి నుంచి బంగారం పండిస్తారన్నారు. కచ్ పైప్‌లైన్ గురించి వివరించారు. "మా రాష్ట్రంలోని కచ్ ప్రాంతంలోనూ ఒకప్పుడు నీళ్లు లేవు. ఇప్పుడు పైప్‌లైన్ సహాయంతో పొలాలకు నీరు చేరవేస్తున్నాం. ఆ పైప్‌లైన్ ఎంత పెద్దతో తెలుసా? ఆ తల్లీ కొడుకుల (సోనియా-రాహుల్) కుటుంబం మారుతీ కారులో కూర్చుని ఎంచక్కా పైప్‌లైన్‌లో ప్రయాణించవచ్చు. ఆ పైప్‌లైన్ ద్వారా పాకిస్థాన్ సరిహద్దుల దాకా నీళ్లు తీసుకొచ్చాం. కచ్ ఒకప్పుడు ఎడారి. ఇప్పుడు అక్కడి రైతులు కూరగాయలను, మామిడి పండ్లను విదేశాలకు ఎగుమతి చేస్తున్నారు'' అని మోదీ వివరించారు. వాజపేయి గంగా-కావేరీ అనుసంధానం గురించి కలుకన్నారని... దానిని యూపీఏ సర్కారు తొక్కి పెట్టిందని విమర్శించారు. "మేం నదులను అనుసంధానిస్తాం. భూములను పచ్చపరుస్తాం. వాజపేయి హయాంలో ప్రధానమంత్రి గ్రామీణ రహదారి యోజనతో ప్రతి ఊరికీ రహదారులు వేశారు. మేం... జాతీయ కృషి, శిక్షా యోజనతో ప్రతి పొలానికీ నీరు తెస్తాం. ప్రతి చేతికీ పని ఇస్తాం'' అని తెలిపారు.

'మేత నేతల'ను వదలను...
'నేను లంచాలు తినను. తిననివ్వను' అని మోదీ పేర్కొన్నారు. అంతేకాదు... దేశాన్ని, సీమాంధ్రను, ప్రజల శ్రమను దోచుకున్న వారిని వదిలేది లేదని, తగిన గుణపాఠం చెబుతానని ప్రకటించారు.

పవన్‌లో పవర్
"కొన్నాళ్ల క్రితం తమ్ముడు పవన్ కల్యాణ్‌ను కలిశాను. ఆయన గుండెల్లో ఉన్న తెలుగు స్పిరిట్ నా హృదయాన్ని తాకింది!'' - మోదీ

కమలం చూపినందుకు కేసు!
"నాపై కాంగ్రెస్ పార్టీ నిఘంటువులో ఉన్న తిట్లన్నీ ప్రయోగించింది. విష ప్రచారం చేసింది. నా జీవితంలో నాపై ఇప్పటిదాకా ఒక్క కేసు కూడా నమోదు కాలేదు. చివరికి... రాంగ్‌రూట్‌లో స్కూటర్ నడిపిన కేసు కూడా లేదు. కానీ.. ఏప్రిల్ 30వ తేదీని మాత్రం మరిచిపోలేను. ఈ రోజు గుజరాత్‌లో నాపై కేసు నమోదైంది. అదికూడా... నేనెవరికీ చాకు చూపించలేదు. తుపాకీ చూపించలేదు. కానీ... ప్రజలకు కమలం పువ్వు చూపించాను. అందుకే నాపై కేసు పెట్టారు. కాంగ్రెస్ పార్టీ నిస్పృహలో ఉందో దీనిని బట్టి మీరు అర్థం చేసుకోవచ్చు!''

సీమాంధ్రలోనే నా ప్రమాణ స్వీకారం
దేశం ఆశ్చర్యపోయేలా సీమాంధ్ర ప్రగతి
తిరుపతి సభలో చంద్రబాబు

తిరుపతి, ఏప్రిల్ 30 (ఆంధ్రజ్యోతి): "ఈ ఎన్నికల్లో అధికారంలోకి వచ్చిన తర్వాత ముఖ్యమంత్రిగా సీమాంధ్రలోనే ప్రమాణ స్వీకారం చేస్తా. ఆ రోజు నుంచే ఇక్కడ పని చేస్తా'' అని టీడీపీ అధ్యక్షుడు చంద్రబాబు ప్రకటించారు. దేశం ఆశ్చర్యపడే రీతిలో సీమాంధ్రను అభివృద్ధి చేసుకుందామని పిలుపునిచ్చారు. బుధవారం తిరుపతిలో జరిగిన 'ఎన్డీయే విజయ శంఖారావం' సభలో సభలో బీజేపీ ప్రధాని అభ్యర్థి నరేంద్ర మోదీతో కలిసి చంద్రబాబు ప్రసంగించారు. ఎన్డీయేకు 300 స్థానాలు రావడం, మోదీ ప్రధాని కావడం ఖాయమన్నారు. విభజన జరిగిన తీరుపట్ల సీమాంధ్ర ప్రజలు ఆవేదన, ఆక్రోశంతో ఉన్నారని తెలిపారు. "ఈ కసిని, కోపాన్ని పాజిటివ్ ఎనర్జీగా మార్చుదాం. ఆ శక్తిని సీమాంధ్ర అభివృద్ధికి ఉపయోగిద్దాం'' అని చంద్రబాబు పిలుపునిచ్చారు. "నేనూ కసిగా పని చేస్తా. కూలీగా మారతా. చెట్లకింద కూర్చునైనా పని చేద్దాం. మన శక్తిని నిరూపించుకుందాం. పదేళ్లలోకాదు... ఆరునెలల్లో రాజధాని నిర్మించుకుందాం'' అని చంద్రబాబు పిలుపునిచ్చారు.

విభజన చేసిన తీరును ఆయన తప్పుపట్టారు. కాంగ్రెస్‌కు ఏ ఒక్కరూ ఓటు వేయరన్నారు. "రాష్ట్రాన్ని విభజించవద్దని సీమాంధ్రులు అడిగారు. తెలంగాణ ఇవ్వాలంటే సీమాంధ్రను ఒప్పించండి.. లేదా సమైక్యంగా ఉంచాలంటే తెలంగాణను ఒప్పించండి అని నేను సూచించాను. కానీ, రాష్ట్రం సోనియా సొంత జాగీరులాగా రాష్ట్రాన్ని ఇష్టారాజ్యంగా విభజించారు'' అని చంద్రబాబు మండిపడ్డారు. ఈ కుట్రపన్నింది కాంగ్రెస్ కాగా... అందులో పాత్రధారులు కేసీఆర్, జగన్ అని విమర్శించారు. ఆ ముగ్గురి మధ్య లాలూచీ ఉందన్నారు. "అప్పులు జనాభా ప్రాతిపదికన పంచుతారు! ఆదాయం మాత్రం ఉండదు. విభజన తర్వాత అప్పులు చెల్లించాలి. వడ్డీలు కట్టాలి. అదే సమయంలో సంక్షేమ, అభివృద్ధి కార్యక్రమాలు చేపట్టాలి. జీతాలు కూడా ఇవ్వగలమో, లేదో తెలియదు! వీటన్నింటికీ కేంద్రం నుంచి నిధులు కావాలి'' అని చంద్రబాబు పేర్కొన్నారు. సీమాంధ్ర ప్రజలు అనాథలు కాదని, భారత్‌లో భాగమని కేంద్రం గుర్తించాలన్నారు. అండగా నిలబడాల్సింది మోదీయేనన్నారు. సీమాంధ్రకు 15 ఏళ్లు ప్రత్యేక హోదా ఇవ్వాలని చంద్రబాబు డిమాండ్ చేశారు. అటు తెలంగాణ, ఇటు సీమాంధ్ర రెండు రాష్ట్రాల ప్రయోజనాల కోసమే బీజేపీతో పొత్తు పెట్టుకున్నామన్నారు. హైదరాబాద్‌లో ఉండే సీమాం«ద్రులకు కూడా న్యాయం జరగాల్సిన అవసరముందని తెలిపారు. "సీమాంధ్ర, తెలంగాణ రెండూ సమానమేనని, రెండూ అభివృద్ధి చెందాలి, విభజన హేతుబద్ధంగా ఉండాలని చెప్పిన ఏకైక జాతీయ నాయకుడు నరేంద్ర మోదీ'' అని చంద్రబాబు పేర్కొన్నారు. "నరేంద్ర మోదీ తల్లి బుధవారం ఆటోలో వెళ్లి ఓటు వేసి వచ్చారు. ఇది ఆయన నిరాడంబరతకు నిదర్శనం. అదే... వైఎస్ కుటుంబాన్ని చూడండి! వారికి అన్ని వందల కోట్లు ఎక్కడివి? ఒక్కో అసెంబ్లీ నియోజకవర్గానికి 20 నుంచి 30 కోట్లు ఖర్చు పెడుతున్నారు'' అని చంద్రబాబు పేర్కొన్నారు.

కేసీఆర్‌పైనా చంద్రబాబు విరుచుకుపడ్డారు. రాజకీయ లబ్ధికోసమే ఆయన రెచ్చగొడుతుంటారన్నారు. "కేసీఆర్ నాతో పెట్టుకోవద్దు అని చెప్పాను' అని తెలిపారు. "కేసీఆర్ చెడబుట్టాడు! నా దగ్గర పెరిగాడు! పనికిమాలిన వ్యక్తి, గురువుకే పంగనామాలు పెట్టాడు' అని మండిపడ్డారు. కెరీర్ దెబ్బతింటుందని తెలిసినా... పవన్ కల్యాణ్ దేశంకోసం రాజకీయాల్లోకి నిస్వార్థంగా వచ్చారని చంద్రబాబు ప్రశంసించారు. ఆ స్ఫూర్తి అందరిలో ఉండాలన్నారు.

సీమాంద్రుల ఆత్మగౌరవం కాపాడలేని జగన్ ముఖ్యమంత్రా?
సీమాంధ్రులను కేసీఆర్ అవమానిస్తుంటే మాట్లాడవేం?
పౌరుషం చచ్చిపోయిందా?
దోచుకోవడంలో కాంగ్రెస్, వైసీపీ సేమ్ టు సేమ్
వైసీపీ హటావో.. సీమాంధ్ర బచావో
చంద్ర బాబు, మోదీతోనే అభివృదిధ
తిరుపతి సభలో పవన్ కల్యాణ్ పిలుపు

తిరుపతి, ఏప్రిల్ 30 (ఆంధ్రజ్యోతి): సీమాంధ్రలో కాంగ్రెస్ గల్లంతైపోయిందని జనసేన అధిపతి పవన్ కల్యాణ్ పేర్కొన్నారు. ఇక... 'కాంగ్రెస్ హటావో' అంటూ ప్రత్యేకంగా పిలుపు నివ్వాల్సిన అవసరమే లేదన్నారు. 'వైఎస్ఆర్ కాంగ్రెస్ హటావో... సీమాంధ్ర బచావో' అని సరికొత్త నినాదం ఇచ్చారు. బుధవారం తిరుపతిలో బీజేపీ ప్రధాని అభ్యర్థి నరేంద్ర మోదీ, టీడీపీ అధ్యక్షుడు చంద్రబాబు పాల్గొన్న బహిరంగ వేదికపై నుంచి పవన్ కల్యాణ్ ప్రసంగించారు. టీఆర్ఎస్ అధ్యక్షుడు కేసీఆర్, వైసీపీ అధిపతి జగన్‌పై విరుచుకుపడ్డారు. కేసీఆర్ సీమాం«ద్రులను అవమానించేలా పదేపదే మాట్లాడుతుంటే ఎందుకు స్పందించడంలేదని జగన్‌ను సూటిగా ప్రశ్నించారు. "నేను పార్టీ పెట్టి 50 రోజులు కూడా కాలేదు. నేనే కేసీఆర్‌ను నిలదీస్తున్నాను. మరి... జగన్ ఎందుకు మాట్లాడటం లేదు. ఆయనలో సీమాంధ్ర పౌరుషం చచ్చిపోయిందా?'' అని పవన్ కల్యాణ్ ప్రశ్నించారు. సీమాం«ద్రుల ఆత్మగౌరవాన్ని కాపాడలేని జగన్‌కు ముఖ్యమంత్రి అయ్యే అర్హత ఎక్కడిదని నిలదీశారు. తెలంగాణలో ఊరూరా పర్యటించి కేసీఆర్ వ్యాఖ్యలను ఎందుకు తిప్పి కొట్టలేదన్నారు. దోచుకోవడంలో కాంగ్రెస్, వైఎస్ఆర్ కాంగ్రెస్ దొందు దొందే అని పవన్ ఎద్దేవా చేశారు. ఆ కాంగ్రెస్ పార్టీ వెనుక వైఎస్ ఉంటే... ఈ కాంగ్రెస్ ముందు వైఎస్ పేరు ఉందన్నారు. 'దోపిడీలో రెండూ సేమ్ టు సేమ్' అన్నారు. వైసీపీకి ఓటేస్తే కాంగ్రెస్‌కు వేసినట్లేనన్నారు. వైఎస్ వల్లే తెలంగాణ ఉద్యమం బలపడిందన్నారు. "తెలంగాణలో పునర్నిర్మాణం జరగాలి. కానీ, సీమాంధ్రకు అసలు నిర్మాణమే లేదు. ఇలాంటి సమయంలో మంచి ప్రభుత్వాలు రావాలి. మొత్తం ఆంధ్రప్రదేశ్‌ను దోచుకున్న వారికి తెలంగాణలేని ఆంధ్రను దోచుకోవడం ఒక లెక్కా?'' అంటూ పరోక్షంగా జగన్‌పై దాడికి దిగారు.

నాడు సర్దార్ పటేల్ సంస్థానాలను విలీనం చేయగా... ఇప్పుడు సెజ్‌ల పేరిట వేల ఎకరాలు కట్టపెట్టి నయా సంస్థానాలు సృష్టిస్తారని హెచ్చరించారు. 'వైసీపీ హటావ్, సీమాంధ్ర బచావ్' అని పవన్ నినదించారు. కేసీఆర్ నాలుకంతా విషమే అని పవన్ మండిపడ్డారు. "ఆయన అందరినీ తిడతారు. కాబోయే ప్రధానిగా అందరూ చెబుతున్న మోదీని కూడా తిట్టారు. ఆయన నాలుకంతా విషమే. అలాంటి వారితో అయ్యా, అబ్బా అని మాట్లాడితే కుదరదు. విషానికి విషమే విరుగుడు! బాంచన్ దొరా అని కాళ్లు మొక్కుడే నాకు నచ్చదు. దేశ సమగ్రత దెబ్బతినేలా మాట్లాడితే ఒప్పుకోను'' అని పవన్ కల్యాణ్ పేర్కొన్నారు. కేసీఆర్ సీమాం«ద్రులను అవమానించేలా పదే పదే మాట్లాడారంటూ మండిపడ్డారు. ఇది చూసి ఎంతో బాధపడ్డానన్నారు. మోదీకి కేసీఆర్ క్షమాపణ చెబితే... అప్పుడు తాను ఏం చెప్పాలో అది చెబుతానని పేర్కొన్నారు. చంద్రబాబు, పవన్, తాను కలిస్తే 'మూడు' కాదని... 111 అని మోదీ చేసిన ప్రకటనను కేసీఆర్ ఎద్దేవా చేయడంపై పవన్ మండిపడ్డారు. "అది 111 కాదని, పంగనామాలని కేసీఆర్ గేలి చేశారు. అవి పంగనామాలు కావు... వెంకటేశ్వరస్వామి మూడు నామాలు'' అని పేర్కొన్నారు.

మోదీ పులి కాదు

మోదీ పులి కాదు అసలు పులి బెంగాల్‌లో ఉంది

Published at: 30-04-2014 04:50 AM

కోల్‌కతా, ఏప్రిల్ 29: "మోదీ తాను అప్పుడే పీఎంను అయిపోయాననుకుంటున్నారు. ఆయనేమీ పులి కాదు. మాయావతి, జయలలిత, ములాయంజీ.. ఇలా చాలా మంది నాయకులున్నారు. వారంతా పులులే. కానీ, అన్నిటికన్నా భీకరమైన పులి.. రాయల్ బెంగాల్ టైగర్.. అది బెంగాల్‌లో ఉంది''.. అంటూ తృణమూల్ అధినేత్రి తనను తాను రాయల్ బెంగాల్ టైగర్‌గా అభివర్ణించుకుంటూ బీజేపీ ప్రధాని అభ్యర్థి నరేంద్రమోదీపై తీవ్రస్థాయిలో ధ్వజమెత్తారు. మోదీని 'గుజరాత్ కసాయి'గా అభివర్ణిస్తూ తృణమూల్ కాంగ్రెస్ పార్టీ వర్గాలు చేసిన విమర్శలకు ఆమె మరింత పదును పెట్టారు. మోదీగనక ప్రధాని అయితే.. భారతదేశం చీకటి యుగాల్లోకి వెళ్లిపోతుందని, దేశం తగలబడిపోతుందని మంగళవారం ఇక్కడ జరిగిన ఒక ఎన్నికల ప్రచార సభలో మండిపడ్డారు. విభజన రాజకీయాలకు పాల్పడేవారు దేశానికి నాయకత్వం వహించలేరంటూ నిప్పులు చెరిగారు. అల్లర్లకు కారణమైనట్టుగా ఆరోపణలు ఎదుర్కొంటున్న ఒక వ్యక్తి.. భిన్నభాషలు, భిన్నమతాలున్న భారత్ లాంటి దేశానికి నాయకత్వం వహించకూడదన్నారు.

When silence is golden

Kancha Ilaiah | April 30, 2014, 04.04 am IST

• inShare
• Printer-friendly version
• Send by email

Manmohan Singh and Sonia Gandhi (File photo - PTI).

The 2014 elections seem to be a turning point in the course of Indian democracy. The Bharatiya Janata Party — under the leadership of Narendra Modi — rather desperately, converted this election campaign into a presidential form of election, centering around an individual. The Congress, with great reluctance, began to project Rahul Gandhi as its prime ministerial candidate without saying so. Hence, Mr Modi and Mr Gandhi are being seen as the symbols of the new discourse of the 2014 elections across the country.

If the BJP comes to power under the leadership of Mr Modi, with his humble socio-economic background, even more with a changed discourse around development, not religion and riots, will the Indian democracy remain stable and functional under the BJP rule?

With all the problems at hand, for a person like me, who came from more or less the same background like that of Mr Modi, democracy in India for the last 10 years was the most stable and welfarist, focusing around bottom-up development and modernist transformation.
From 1947 to present, no 10-year period was as stable and as empowering for the poor at the village level, as this period was. The combination of Sonia Gandhi and Manmohan Singh, even though with the coalition team around them, the government of India functioned for bottom-up change.

There was no tension or war with any neighbouring country during this period. There was no major internal disturbance of the mandir-masjid sort. The internal development in this bottom-up mode is intrinsically linked to the maintenance of peace in the nation — and this is the most significant achievement of the silently operating duo — Mrs Gandhi and Dr Singh.

During the first 10 years of Pandit Jawaharlal Nehru’s tenure as Prime Minister, the nation had to suffer. Apart from witnessing Partition riots, there was also the 1962 India-China war. Lal Bahadur Shastri and Indira Gandhi during their reigns had to fight the 1965 and 1971 wars. Indira Gandhi had to deal with the implications of imposing Emergency, which eroded the democratic institutions.

We entered the Rajiv Gandhi era, which witnessed the Sikh riots and the Sri Lanka war, which, of course, swallowed Rajiv Gandhi.
This was followed by the period when V.P. Singh and P.V. Narasimha Rao were at the helm. They witnessed the anti-developmental crisis in the aftermath of the demolition of the Babri mosque and the massive communal riots. Of course, the short period of V.P. Singh was known for a silent revolution — the emergence of the Other Backward Classes.

It, unfortunately, was followed by the demolition of the Babri mosque that had hit our core values. All our urban centres were in a mess during that period.

The Mandal-Mandir phase was a mixed bag of “one step forward, two steps backward”. The next period was that of Atal Behari Vajpayee. This phase saw two disturbing developments, which could corrode the very roots of developmental democracy: the Gujarat riots and the Kargil war.

No nation can develop its  human resource without good investment in education, health and housing. While internal rioting and external wars are going on, no government can invest in developmental schemes either. A nation needs cool and calculative minds to disengage with war-mongering neighbours. The history of war tells us that war occurs more because of provocation than its actual need. Even after two major anti-national activities, the BJP went to woo the electorate in the 2004 elections with an inapt slogan — “India Shining”.

This period was followed by Sonia-Manmohan’s 10 years. Mrs Gandhi and Dr Singh have a cool and calculative mind. They never provoked anybody nor did they get provoked with intemperate language of foes or friends, nationally or internationally. At times it appeared that silence was their weakness. But for a nation of this size and the kind of problems that it encounters their approach was a boon.

The Sonia-Manmohan combination was not typically political. Both tried to be composed, unprovoked — with a judicious mix of philanthropy (Mrs Gandhi) and bureaucratic-academic (Dr Singh). They adopted this non-provocative approach to internal agendas and also to a cold dialogic approach for foreign policy issues.

Except for routine corruption charges, occasional bomb blasts, they did not allow their focus on developmental policy to be derailed. This was a political first, even though some intellectuals of the BJP are projecting them as weak leaders.

What do they mean by a strong leader? A leader, who keeps his/her swords — drawing it out on the slightest pretext, both internal and external, cannot improve people’s lives in real terms. Improving the life of a nation of 1,200 million, in terms of education and employment, giving them good drinking water, good roofs need teamwork.

Mrs Gandhi, in a way, proved that a team can run a better government than a Leviathan. To be a good ruler, loving people should be an article of faith. That love should be part of one’s personality. Love for one’s people — even your own neighbour — has to be a part of one’s cultural upbringing. One cannot be a mass murderer of the innocent one day and then change into a person of peace and become a good ruler the next day.

The only exception in this respect was perhaps King Ashoka, who became a Buddhist and really loved people.
It is easy to attack Mrs Gandhi and Dr Singh as weak leaders but it is very difficult to be detached from their power positions and remain silent in the face of enemy attack and internal deceptions, as they did.

These two individuals taught us how arrogance can be outwitted with emotionless response to enemies, without and within. They gave new depths to democracy — working with persons like Sanjaya Baru, keeping them within the system, and Mr Modi without.

However, I must make it clear, that a man or a woman like Mr Baru is more harmful for Indian democracy than Mr Modi. Many ditched Mrs Gandhi and Dr Singh — but two persons should be named for their proverbial Brutus-like behaviours (Brutus who cheated Julius Caesar and eventually led to his death) — Mr Baru and D. Purandeswari (and it is my misfortune that both of them belong to Andhra Pradesh).
One stabbed them by writing a “murderous masterpiece” and the other joined the BJP to stab them after reaping all benefits of their 10 years’ of power. Yet neither Dr Singh nor Mrs Gandhi are saying — “You too Brutus”.

The writer is director, Centre for the Study of Social Exclusion and Inclusive Policy, Maulana Azad National Urdu University, Hyderabad

Nemesis of Narendra Modi? (Anand Teltumbde)

July 22, 2013

India: Nemesis of Narendra Modi? (Anand Teltumbde)

From: Economic and Political Weekly, Vol - XLVIII No. 30, July 27, 2013

Nemesis of Narendra Modi?

by Anand Teltumbde

Will the Ishrat Jahan false encounter case thwart Narendra Modi's juggernaut or will it also go nowhere in the labyrinth of the Indian politico-judicial system?

Narendra Modi is already slated for the big job by his party, not an unremarkable feat for a man who ran a tea stall near Ahmedabad bus terminus before he became a full-time pracharak (propagator) of the Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS). His rise since then has been meteoric. After becoming the chief minister of Gujarat in 2001 he immediately transformed the state into a Hindutva laboratory by implementing the tacit dictum of his mentors in the RSS to build a Hindu nation by subordinating those whom they perceive as a threat to Hinduism, mainly Muslims and Christians. Within a year a shocking genocide of Muslims was executed as a “Newtonian” reaction to an unfortunate event of fire in a coach of the Sabarmati Express near Godhra station in which 58 people, including 25 women and 15 children, supposedly kar sevaks who were returning from Ayodhya, were burnt to death. He remained unrepentant, using the pogrom against Muslims to build up his image as a Hindutva hero, going on to enact fake encounters of innocent Muslims, painting them as Islamist terrorists who were out to assassinate him. With this image, he won successive elections with increasing margins and became the longest serving chief minister of Gujarat.

Modi has largely succeeded in his goal of consolidating the majority community behind him by “teaching a lesson” to Muslims. He has also almost weathered the legal storm that could incriminate him for the communal carnage with the Supreme Court-appointed Special Investigation Team (SIT) giving him a clean chit. The cases of fake encounters of Sohrabuddin, the murder of his wife Kaiser Bi, his friend Prajapati and many others have also slipped past him. His maintenance of strategic calm in the face of these favourable developments has further brightened his image as a no-nonsense statesman devoted to development of the state and catapulted him to the national centre stage as a possible candidate for the prime ministership. However, a case of an encounter killing, in which a teenaged college student from Mumbra (Ishrat Jahan) along with three others were projected as Lashkar-e-Taiba (LT) operatives out to kill Modi, appears to hold out some hope for justice. A recent statement of an accused police officer before a magistrate implicates Modi in this case. Whether the blood of this innocent girl from a lower middle class Muslim family will thwart Modi’s juggernaut or will it also go nowhere in the labyrinth of the great Indian politico-judicial system is yet to be seen.

A Fake Encounter

I was a part of the All India Fact-Finding Team that primarily investigated this case and concluded that it was a fake encounter.1 The incident took place on 15 June 2004 and we did the fact-finding on 24 and 27 June at Ahmedabad and Mumbai, respectively. Suddenly after Modi became the chief minister, there was a spate of incidents of “Islamist” attacks in Gujarat. Besides Godhra, there was Akshardham (24 September 2002, 25 dead, 77 injured) and a series of encounters of the alleged Islamist terrorists. On 23 October 2002, Samir Khan Pathan, arrested in connection with a “Modi murder plot” died in an “encounter” while in judicial custody. He was taken out one day and killed on the Usmanpura road in Ahmedabad. There was no evidence of the conspiracy except the alleged confession of Pathan himself. On 13 January 2003, Sadiq Jamal Mehttar was shot down in Naroda, allegedly when he opened fire on cops. According to the Crime Branch, he was a LT operator conspiring to target not only Modi but also L K Advani and Pravin Togadia. All these incidents had more than one similarity: they needed the shooting down of the “conspirators”. The operatives allegedly belonged to terrorist outfits like LT or Jaish and all the encounters remained shrouded in a cloud of doubts. Most of them looked so unreal that they evoked suspicion. The main thrust of our enquiry therefore was to see whether the incident, as narrated by the Gujarat Crime Branch, was real or not.

Our fact-finding report poked many holes in crime branch version on the basis of the facts on the ground. The body of a “terrorist” who was supposed to have come out of the car and fired upon the police lay prostrate on the road divider, with his AK-56 pointing in the opposite direction away from the police, and with his hand on the magazine of his AK-56 in such a position that the gun would not fire. Ishrat was in a sitting position while Javed (the driver) lay on her lap, which belied the police version that they fired on the police. As in any encounter, there were no injuries on the police although the latter claimed that the terrorists had fired 35 rounds from an AK-56 rifle and seven rounds from two pistols. Interestingly, in all the four post-Godhra encounters “the fingers on the trigger” belonged to the same set of people – Tarun Barot, Jai Singh Parmar, I A Sayeed and Kishore Singh Vaghela, all “star” inspectors of the Ahmedabad Crime Branch. Samir Khan Pathan had met his end at the hands of Vaghela; Sadiq Mehttar was killed by Parmar, Sayeed and Vaghela.

In the “encounter” before the rath yatra in June 2003, where the police had alleged a conspiracy to kill the Gujarat law minister and a member of legislative assembly, two persons, Ganesh Khunte and Mahendra Jadhav, were gunned down by Tarun Barot, Sayeed and Mahendra Parmar besides Mavani, and Goswami. These stars had performed in this encounter too. Taking cognisance of the contradictions in the Crime Branch version, information given by people, suspicions expressed by the media, and the general context of the case, we concluded that the encounter was a fake one. We had also anticipated what turned out to be the fact that the four deceased could have already been in police custody and were taken to the desolate place in the dead of night to be encountered.

The normal process in law was not followed in the matter of investigation, which was carried out by the same officials who led the encounter. While the entire episode was based on the “assumed” intent of the deceased, the conduct of police who actually caused the deaths was ignored as no case was filed against them. We had demanded that a case for murder (IPC Section 302) be registered as per the National Human Rights Commission (NHRC) guidelines of 1996 against the cops involved in the encounter and their immediate suspension pending an independent judicial enquiry headed by a retired Supreme Court judge. We also called for a thorough enquiry by some independent agency into all the earlier encounter killings by the Gujarat police which claimed there was a conspiracy to assassinate Narendra Modi, and that this investigation must be under the aegis of the NHRC to establish the truth and the identity of those killed, and that the enquiry report be made public.

A Pernicious Phenomenon

The Modi phenomenon is far more pernicious than the charge of having engineered the genocide of Muslims in 2002, levied against him by the secularist camp. Casualties on the minority side are always disproportionately high. In this context a dictum holds that no riot takes place without the backing of some political outfit and no riot will last for more than a few hours without the complicity of the state. In a recent article in Outlook (5 March 2012), an analysis of 58 major communal riots in 47 places since 1967 shows that communal riots have taken place everywhere, in all regions, under every party rule, and arguably with similar intensity as in 2002. Therefore, demonising Modi for one riot in 2002 alone may not hold much water. Contrarily, it provides the fodder for the Modi-camp to argue that doing so, despite the SIT absolving him of the charge of complicity, is unjustified. Evidence to the contrary that Gujarat has witnessed an entire riot-free post-2002 decade, that in successive elections in Gujarat the Muslim vote for the Bharatiya Janata Party (BJP) has increased, and that increasing numbers of Muslims have been elected on BJP tickets in local body elections, all these go in the party’s favour.

It is not communalism, but the manner in which incidents were projected after Modi became the chief minister. Starting from the Godhra incident and the manner in which he let loose Hindutva goons on hapless Muslims, the way in which he thwarted the state machinery from acting, his defiance and use of the incident to his advantage to cynically allowing a series of fake encounters to build his image as the “Hindu Hriday Samrat”, forced the Gujarati Muslims to strike a truce with him in exchange of a riot-free future. Further, the creation of the euphoria around development in the state by offering all kinds of freebies to investors and endearing himself to the capitalists, the manner in which he unleashed a propaganda blitzkrieg with Gobbelesque lies to establish himself as a leader extraordinaire, all these measures place him in the class of Hitler and Mussolini. Modi belongs to a scarce breed of politicians with an acute understanding of the polity, ruthless strategic acumen and rare personal charisma. It is precisely this chemistry that portends danger of fascist rule if he gets to the top slot. The neo-liberal state in India has already been tending towards fascism. But it occasionally uses fig leafs of constitutional propriety. With Modi at the helm, this may not be necessary.

Truly, there is hardly any option left for ordinary people in the prevailing system than to meekly bear the tragedy that might unfold. The burgeoning middle class is still mesmerised by the glitter of the neo-liberal world despite the fact that its shiny layers are fast peeling off, baring its ugly reality. In such circumstances, even a slim hope could be consequential. It is hoped that the Ishrat case may thwart Modi’s fascist march.

Note

1“One More Encounter for Modi’s Sake?” at http://www.pucl.org/Topics/Religion-communalism/2004/ahmedabad-encounter...

కేసీఆర్ నక్సల్ ఎజెండా ఇదేనా?

Published at: 29-04-2014 04:33 AM

హౖౖెదరాబాద్, ఏప్రిల్ 28 (ఆంధ్రజ్యోతి): నక్సల్ అజెండా అమలు చేస్తామన్న కేసీఆర్.. మేనిఫెస్టోలో మిగులు భూముల గురించి ఎందుకు ప్రస్తావించలేదని మావోయిస్టు పార్టీ తీవ్రంగా ప్రశ్నించింది. ఆదివాసీలను ముంచుతున్న పోలవరం ప్రాజెక్టుపై కేసీఆర్ పార్టీ సహా తెలంగాణలో ఎవరూ మాట్లాడటం లేదని మండిపడింది. విమర్శించింది. 'భూమి, ఖనిజాలు, సహజవాయువు, సముద్రం, ఆకాశాన్ని సైతం అమ్మకానికి పెట్టిన దొంగ నాయకులను తరిమికొట్టండి' అని మావోయిస్టు పార్టీ పిలుపునిచ్చింది. ఎన్నికలంటే కేవలం పాలకవర్గాల దోపిడీకి ఉపయోగపడే తంతు మాత్రమేనని దుయ్యబట్టింది. మోసపూరిత వాగ్దానాలతో ఓట్లకోసం వస్తున్న పార్టీలు, నాయకులను నమ్మరాదంటూ ఆ పార్టీ తెలంగాణ రాష్ట్ర కమిటీ కార్యదర్శి చంద్రన్న పేరుతో సోమవారం ఒక ప్రకటన విడుదల అయింది. "అరవై ఏళ్లుగా ఓట్లేస్తున్న ప్రజలు ఏట్లోకి పోతుంటే పాలకులు మాత్రం దోపిడీలో పోటీపడుతున్నారు. ధ్వజమెత్తారు. కోస్తాంధ్ర పెట్టుబడిదారీ వర్గాలకు తెలంగాణ నేతలు తొత్తులుగా మారారు. వారు హైదరాబాద్ చుట్టూ ఉన్న ఆస్తులు కాపాడుకోవడానికి వీరు రక్షణగా నిలుస్తున్నారు'' అని విమర్శించారు. చంద్రబాబు, వైఎస్‌లు ప్రపంచబ్యాంకు విధానాలు అవలంబించడం వల్లనే రైతులు పురుగుల మందు తాగారని, సిరిసిల్ల నేత కార్మికులు ఉరేసుకొని అశువులు బాశారని గుర్తుచేశారు. ప్రజల ఆకాంక్షలు పట్టని వారిని తరిమికొట్టాలని చంద్రన్న పిలుపునిచ్చారు.
'కరపత్రా'ల కలకలం!
చింతూరు: సార్వత్రిక ఎన్నికలను బహిష్కరించిన మావోయిస్టులు.. తెలంగాణలో పోలింగ్‌కు కొన్ని గంటలు ముందుగా కరపత్రాలతో కలకలం సృష్టించారు. ఛత్తీస్‌గఢ్‌కి సరిహద్దుల్లోని ఖమ్మం జిల్లా చింతూరు మండలం చట్టి నుంచి బుర్కనకోట వరకు దాదాపు ఎనిమిది కిలోమీటర్ల మేర కరపత్రాలను వదిలారు. కాంగ్రెస్, టీడీపీ, బీజేపీ, సీపీఐ, సీపీఎం, టీఆర్ఎస్ తదితర పార్టీలను తరిమికొట్టాలని ఆ కరపత్రాల్లో పిలుపునిచ్చారు. బూర్జువా పార్టీలు ప్రజాధనాన్ని లూటీ చేస్తున్నాయని మావోయిస్టు పార్టీ ఖమ్మం జిల్లా కమిటీ పేరిట లేఖ విడుదల అయింది.

Ramdev resorts to vulgar attacks against Rahul Gandhi

Ramdev resorts to vulgar attacks against Rahul Gandhi
Arunav Sinha,TNN | Apr 25, 2014, 06.39 PM IST


RELATED VIDEOS
Baba Ramdev mocks Rahul Gandhi...Yogaguru Ramdev rebrands yoga ...Ramdev's trust moves HC agains...Baba Ramdev campaigns for Arun...Baba Ramdev openly seeks votes...Baba Ramdev booked for violati...Ramdev accuses Congress of cre...Congress targets Ramdev for ‘d...Baba Ramdev’s oops moment...Madhusudan Mistry files compla...
LUCKNOW: Yoga guru Baba Ramdev on Friday resorted to low, vulgar attacks against Congress vice-president Rahul Gandhi. He said, "Rahul used to go to the dalit households to experience honeymoon. And if he had married a dalit ki beti (dalit girl), then by now, who knows, he might have become the Prime Minister of India. I wonder why he is not marrying a dalit girl."

Speaking to reporters in Lucknow, Ramdev said, "Rahul's tryst with bad luck has just started. He is not inclined to get married to a desi (an Indian) and he and his mother know that the Congress vice-president will not become the Prime Minister if he marries a foreigner."

Ramdev added, "It seems that Rahul is virtually running out of luck."

The yoga guru also attacked Congress president Sonia Gandhi's son-in-law Robert Vadra for allegedly amassing huge wealth in a very short span of time.

Ramdev did not spare Congress president either and said, "Initially I had thought of going to Rae Bareli to campaign against her. But after seeing her ill-health, I decided to pardon her, and now, I would be focussing only on Amethi."

"And, let me tell you, after the election both Maiyaa (Sonia) and Bhaiyaa (Rahul) would disappear and fade into oblivion. In fact, this election would prove to be the final nail in the coffin of the Congress which has ruined the nation."

Commenting on Sonia's recent statement delivered at an election rally in Gujarat, where she had said that the Congress is responsible for today's India, Ramdev, said, "Yes, indeed. Congress alone is responsible for all the negativity which has creeped into the nation and among its citizens."

తెలంగాణ చరిత్ర పితామహుడు డా. ద్యావనపల్లి సత్యనారాయణ

Published at: 26-04-2014 08:01 AM

మనం ఈనాడు మన చరిత్ర పునాదుల మీద నిల్చున్నాం. మన చరిత్ర పునాదులను గురించి తెలియజేసేది పురావస్తు శాఖ. ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర పురావస్తుశాఖ ఏర్పాటై సరిగ్గా నేటికి వంద సంవత్సరాలు పూర్తయ్యాయి. ఆ సంస్థ ఏర్పాటుకు కారకుడైన డాక్టర్ గులామ్ యాజ్దాని తెలంగాణ చరిత్రకు పితామహుడు. అప్పటికే భారత పురావస్తు శాఖలో ప్రసిద్ధుడైన సర్ జాన్ మార్షల్, యాజ్దానిని ఆనాటి నిజాం ప్రభుత్వానికి రిఫర్ చేశారు. యాజ్దాని హైదరాబాదుకు వచ్చి నైజాం రాష్ట్ర పురావస్తు శాఖ సంచాలకుని అధికారాలు, విధుల గురించి 1914, ఏప్రిల్ 26న వివరణాత్మక నోట్ రాసి ప్రభుత్వానికి సమర్పించారు. దాన్ని ప్రభుత్వం అంగీకరించడంతో నిజాం రాష్ట్ర పురావస్తు శాఖ ఏర్పడింది.
హైదరాబాద్ పురావస్తు శాఖ సంచాలకులుగా యాజ్దాని దశాబ్దాల పాటు వ్యవహరించారు. గుర్రాల మీద వందల కిలోమీటర్ల దూరం ప్రయాణిస్తూ తిండి తిప్పలు తదితర ఎన్నో ప్రయాసలకోర్చి తెలంగాణలో ప్రముఖమైన దేవాలయాలు, కోటగోడలు తదితర చారిత్రక స్థలాలను పరిశీలించి, పరిశోధించారు. ఇతర పండితులతో పరిశోధింప చేయించారు. శాసనాలు ఇతరత్రా చారిత్రక ఆధారాలను సేకరించి, పరిష్కరించి, ప్రచురించి తెలంగాణ చారిత్రక సంస్కృతికి పునాదులుగా నిలిచే కృషి ఫలితాలను మనకు అందుబాటులోకి తెచ్చారు.
యాజ్దాని ఢిల్లీలోని సెయింట్ స్టీఫెన్ కళాశాలలో ఇంగ్లీషు, అరబిక్ భాషల్లో ఎం.ఏ. చేశారు. విద్యార్ధి దశలో క్రికెట్, ఫుట్‌బాల్ మొదలైన క్రీడల్లో ఆయన నిష్ణాతులు. పంజాబ్ విశ్వవిద్యాలయంలో పర్షియన్ భాషలో పనిచేస్తున్న సమయంలో హైదరాబాద్ ప్రభుత్వంలో పనిచేసే అవకాశం ఆయనకు వచ్చింది.

ఒక్క వ్యక్తితో ప్రారంభమైన నిజాం రాష్ట్ర పురావస్తు శాఖను తన హయాంలో బహుముఖంగా విస్తరింపజేశారు. సహచరులు, సిబ్బందితో కలిసిపోయి వారిని నవ్విస్తూ అలసట తెలియకుండా ఎన్నో పనులను చేయించేవారట. అలా ఈనాడు మనకు రామప్ప శిల్పాలు, తెలంగాణ శాసనాలు, రాచకొండ రాజధానీ నగరం మీద యాజ్దానీ పరిశోధన ఫలితాలే ఆధారం.

ఆయన పని నిబద్ధతకు ఒక నిదర్శనాన్ని నెమరువేసుకుందాం. 1930 ప్రాంతంలో ఒకసారి యాజ్దానీ కలకత్తాలోని ఒక మేధావుల సదస్సులో ఉన్నారు. మరునాటి ఉదయం ఆయన సదస్సులో ప్రసంగించవలసి ఉంది. కానీ ఆనాటి రాత్రి యాజ్దానీ కలలో రామప్ప దేవాయలం కనిపించి తాను త్వరలో కూలిపోనున్నానని, కాబట్టి తనను వెంటనే కాపాడాలని చెప్పిందట. వెంటనే యాజ్దానీ లేచి ఉన్న పళంగా గుర్రమెక్కి రెండు రోజుల్లో రామప్పను చేరుకొని మూడో రోజు రామప్ప ఆలయం ఆగ్నేయ భాగం కూలిపోకుండా సపోర్టింగ్ స్తంభాలు కట్టి దాని సమగ్ర చరిత్ర, శాసనాలను అక్షరబద్ధం చేయించారు. అలాగే 1915లో రాచకొండ మీద ఆయన ఎం.శ్రీనివాస్‌తో చేయించిన చారిత్రక సర్వేనే ఇప్పటికీ అందుబాటులో ఉన్న ఏకైక ఆధారం. 14-16 శతాబ్దాల మధ్య తెలంగాణ ప్రాంతానికి రాజధానియైన రాచకొండకు మళ్ళీ వందేళ్ళ తరువాత 2014-15 సంవత్సరంలోనే రూ. 2 లక్షలు కేటాయించారు. రాచకొండ ప్రాధాన్యాన్ని వందేళ్ళ కిత్రమే గుర్తించారు గులామ్ యాజ్దానీ.
క్రీ.శ. 1948 వరకు తెలంగాణ, మరట్వాడా, రాయచూర్ ప్రాంతాలు నిజాం ప్రభుత్వ ఆధీనంలో ఉండేవనే విషయం అందరికీ తెలిసినదే. ఈ ప్రాంతాలను ఆనాడు దక్కన్ అనేవారు. కాబట్టి ఈ దక్కన్ ప్రాంతపు సమగ్ర చరిత్రను నిర్మించ తలపెట్టి ప్రొఫెసర్ హరూన్ ఖాన్ షేర్వాణీ, నవాబ్ అలీయవార్ జంగ్‌లతో కలిసి ప్రభుత్వానికి పలుమార్లు విన్నపాలు చేసి, రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ కాలంలో (1939-1945) కూడా పది భాగాల దక్కను చరిత్ర రచన, ప్రచురణల కోసం నిధులను విడుదల చేయించారు యాజ్దానీ. డా. పి.యస్. జోషి, డా. యూసుఫ్ హుస్సేన్ ఖాన్, ప్రొఫెసర్ నీలకంఠ శాస్త్రి వంటి ఉద్దండ పండితులతో దక్కన్‌ను పాలించిన రాజవంశాల గురించి రాయించి, ఆక్స్‌ఫర్డ్ యూనివర్సిటీచే ప్రచురింప జేయించారు. ఈ రచనా యజ్ఞం 1952 వరకు సాగింది. ఇప్పుడు ఆ ప్రామాణిక గ్రంథం పేరు 'ఎర్లీ హిస్టరీ ఆఫ్ దక్కన్' పేరుతో రెండు భాగాలుగా అందుబాటులో ఉన్నది. తెలుగు, తెలంగాణ వంటి పదాల నేపథ్యంలో తెలంగాణ చారిత్రక మూలాలను వెదకటం కూడా ఈ గ్రంథంలో కనిపిస్తుంది. ఈ గ్రంథం వేసిన బాటలోనే తరువాతి కాలంలో 'మిడివల్ హిస్టరీ ఆఫ్ దక్కన్', 'మోడరన్ హిస్టరీ ఆఫ్ దక్కన్' అనే ప్రామాణిక గ్రంథాలు వచ్చాయి.

దక్కనులో ప్రధానమైన చారిత్రక స్థలాలను సమగ్రంగా సంరక్షించి వాటిని సందర్శన యోగ్యంగా చేసింది కూడా యాజ్దానీనే. ఈనాడు ప్రపంచ వారసత్వ స్థలాలుగా గుర్తించబడిన అజంతా, ఎల్లోరాల్లోని చిత్రాలు, శిల్పకళలను ఇటలీ శాస్త్రవేత్తల సహాయంతో వెలుగులోకి తెచ్చారు. ఆ క్రమంలో అజంతా చిత్రాలను ఒరిజినల్ కలర్స్‌లో యాజ్దానీ చేయించి హైదరాబాద్ పురావస్తు మ్యూజియంలో పెట్టించారు. అవే ఇప్పుడు ప్రపంచంలో ఎవరు చూడాలనుకున్నా చూడడానికి మిగిలినవి. ఎందుకంటే ఆ తరువాత అజంతా గుహల్లోని చిత్రాలు రంగు వెలిసిపోయి శిథిలస్థితికి చేరుకున్నాయి. అలాగే ఎల్లోరాలోని శిల్పాలు, చిత్రాలకు కూడా యాజ్దానీగారి రచనలే ప్రథమ ప్రామాణికలు.

యాజ్దానీ చారిత్రక స్థలాలను వెలుగులోకి తీసుకు రావడమే కాకుండా వాటిని ప్రజలు సందర్శించేందుకు వీలుపడే చర్యలు కూడా తీసుకున్నారు. ఉదాహరణకు, జహీరాబాద్‌కు అల్లంత దూరంలో ఈనాడు కర్ణాటక రాష్ట్రంలో ఉన్న బీదర్ కోటను వెలుగులోకి తీసుకురావడమే కాకుండా నిజాం ప్రభుత్వంచే నిధులు కేటాయింపజేయించి హైదరాబాద్ నుంచి అక్కడి వరకు పక్కా రోడ్డు వేయించారు. అలాగే టోలి మసీద్, గోల్కొండ కోటలను సందర్శన యోగ్యం చేయించి, హైదరాబాద్ నుంచి ఆ ప్రదేశాలకూ రోడ్డు వేయించారు.
తన బహుముఖ సేవలకు గుర్తింపుగా యాజ్దానీ పద్మభూషణ్, ఆర్డర్ ఆఫ్ బ్రిటిష్ ఎంపైర్ వంటి ఎన్నో అవార్డులను పొందారు.

ఇలా తెలుగు, దక్కను ప్రజల చారిత్రక సంస్కృతులను వెలికి తీసి మనకు గర్వకారణాలను అందుబాటులోకి తెచ్చి పురావస్తు పరిశోధనల వికాసానికి బాటలు వేసిన గులామ్ యాజ్దానీ పేరిట సంవత్సరం పాటు కొత్త తెలంగాణ రాష్ట్రం, ప్రజలు, పరిశోధకులు అనేక కార్యక్రమాలు నిర్వహించుకొని తమ వైభవోపేత సమగ్ర చరిత్రను పునర్నిర్మించుకోవలసి ఉంది.
n డా. ద్యావనపల్లి సత్యనారాయణ
చరిత్రకారులు, ఏపీ గిరిజన సంగ్రహాలయ సంరక్షకులు
(నేటికి రాష్ట్ర పురావస్తు శాఖ ఆవిర్భవించి 100 సంవత్సరాలు)

Totto-Chan: The Little Girl at the Window

From Wikipedia, the free encyclopedia

  (Redirected from Totto-chan, the Little Girl at the Window)

Totto Chan: The Little Girl at the Window
First Asian edition cover (English)
Author	Tetsuko Kuroyanagi
Original title	Madogiwa no Totto-chan
Translator	Dorothy Britton
Illustrator	Chihiro Iwasaki
Cover artist	Chihiro Iwasaki
Country	Japan
Language	Japanese
Genre	Children's literatureAutobiographical novel
Publisher	Kodansha Publishers Ltd.
Publication date	1981
Published in English	1984
Media type	Print (Paperback)
Pages	232 pp
ISBN	4-7700-2067-8, 9784770020673[Books 1]

Totto-chan, the Little Girl at the Window is achildren's book written by Japanese television personality and UNICEF Goodwill AmbassadorTetsuko Kuroyanagi. The book was published originally as 窓ぎわのトットちゃん (Madogiwa no Totto-chan) in 1981, and became an instant bestseller in Japan.^[1] The book is about the values of the unconventional education that Kuroyanagi received at Tomoe Gakuen, aTokyo elementary school founded by educator Sosaku Kobayashi during World War II, and it is considered her childhood memoir.^[1][2]

The Japanese name of the book is an expression used to describe people who have failed.^[3]

Contents

  [hide] 

• 1 Plot synopsis
• 2 Publication history
• 3 Related works
• 4 References
• 5 Book References

Plot synopsis[edit]

The book begins with Totto-chan's mother coming to know of her daughter's expulsion from public school. Her mother realizes that what Totto-chan needs is a school where more freedom of expression is permitted. Thus, she takes Totto-chan to meet the headmaster of the new school, Mr. Kobayashi. From that moment a friendship is formed between master and pupil.

The book goes on to describe the times that Totto-chan has, the friends she makes, the lessons she learns, and the vibrant atmosphere that she imbibes. All of these are presented to the reader through the eyes of a child. Thus the reader sees how the normal world is transformed into a beautiful, exciting place full of joy and enthusiasm. The reader also sees in their role as adults, how Mr. Kobayashi introduces new activities to interest the pupils. One sees in Mr. Kobayashi a man who understands children and strives to develop their qualities of mind, body and His concern for the physically handicapped and his emphasis on the equality of all children are remarkable. This was especially remarkable in light of the fact Japan was in the throes of regime not unlike the Nazis in Germany. Handicaps and religions that were different from the worship of the Emperor were not tolerated. But, we see that "Tottochan" making best friends with a boy who has polio. And to top things off, this boy is raised in a Christian Family which could have jeopardized everyone who associated with them. Another boy that has joined the school was raised in America for all his life and cannot speak Japanese, let alone know some of the basic rules of etiquette. But the headmaster tells the kids to learn English from him even though there were governmental restraints against using the "enemies" language. The headmaster should have been reprimanded for such actions. But in the epilogue, you find that Headmaster Kobayashi had good connections with leaders in government. This connection is hinted when one of "Totochan's" friends is mentioned as having an aunt who was a poet laureate of the Imperial Court. That a child with such heritage would be in such an orthodox school would have been unthinkable during this time. There had to be something special about Headmaster Kobayashi.

But in this the school, the children lead happy lives, unaware of the things going on in the world. World War II has started, yet in this school, no signs of it are seen. There are hints of something awry when "Tottochan" cannot buy caramel candies from the vending machine on her way to school, and it becomes harder for her mother to meet the requirements for a balanced lunch. In another scene, there is a boy who is bawling his eyes out and beating is fists in frustration at being removed from the school by his parents, with Headmaster Kobayashi all but helplessly letting the student vent with tears forming in his own eyes.

But one day, the school is bombed, and was never rebuilt, even though the headmaster claimed that he looked forward to building an even better school the next time round. It was never done and this ends Totto-chan's years as a pupil at Tomoe Gakuen.

Publication history[edit]

• 1981, Japan, Kodansha Publishers Ltd., ISBN 4-7700-1010-9, Pub date 1981, Paperback
• 1984, Japan, Kodansha International, ISBN 0-87011-537-5, Pub date 1984, Paperback

Totto-chan was originally published in Japan as a series of articles in Kodansha's Young Woman magazine appearing from February 1979 through December 1980. The articles were then collected into a book, which made Japanese publishing history by selling more than 5 million before the end of 1982, which made the book break all previous publishing records and become the bestselling book in Japanese history^[3][4]

An English edition, translated by Dorothy Britton, was published in America in 1984.^[1] The book has been translated into a number of languages, including, Arabic, Chinese, French,Italian, German, Korean, Malay, Tagalog, Vietnamese, Indonesian, Thai, Russian, Uyghur,Sinhala, and Lao, and many Indian languages including Hindi, Marathi, Gujarati, Telugu,Kannada, Assamese, Kannada, Tamil and Malayalam.

A bilingual collection of stories from the book, entitled Best of Totto-chan: Totto Chan: The Little Girl at the Window, was published in 1996.

Related works[edit]

Kuroyanagi founded the Totto-chan Foundation, which professionally trains deaf actors to bring live theater to the deaf community.

In 1999, Kuroyanagi published her book Totto-Chan's Children: A Goodwill Journey to the Children of the World, about her travels around the world on her humanitarian mission as aUNICEF Goodwill Ambassador.^[1]

An orchestral interpretation of the work was written by Japanese composer Akihiro Komori, which was released as a record.^{[citation needed]}

References[edit]

1. ^ Jump up to:^a b c d Walker, James. "BIG IN JAPAN: Tetsuko Kuroyanagi". metropolis.co.jp. Archived from the original on 2008-06-12. Retrieved 2008-11-06.
2. Jump up^ Otake, Tomoko (September 16, 2000). "UNICEF ambassador blames politics for plight of children". www.japantimes.co.jp. Retrieved 2008-11-06.
3. ^ Jump up to:^a b Chira, Susan (November 21, 1982). "GROWING UP JAPANESE". www.nytimes.com. Retrieved 2008-11-06.
4. Jump up^ Burton, Sandra; Richard Stengel (Aug 1, 1983). "Little Girl at the TV Window".www.time.com. Retrieved 2008-11-06.

Book References[edit]

1. Jump up^ Tetsuko Kuroyanagi; Dorothy Britton (1996). Totto-Chan : The Little Girl At The Window. Tokyo: Kodansha International. pp. 229, 232. ISBN 4-7700-2067-8. Retrieved 14 April 2011.